Słowniczek taśm samoprzylepnych
Technologia taśm samoprzylepnych od A-Z
(engl. acrylic adhesive)
Podstawą chemiczną klejów akrylowych są spolimeryzowane monomery estrów akrylowych. Z reguły dodawane są żywice syntetyczne. Kleje te mogą być rozpuszczane w rozpuszczalnikach lub w dyspersjach wodnych. Wyjątkowe właściwości klejów akrylowych to ich wysoka odporność na starzenie i temperaturę, a także największa możliwa niewrażliwość na promieniowanie UV i utlenianie.
(engl. adhesion)
=> Adhezja
Siła przylegania taśmy do powierzchni
(engl. aging resistance)
Wszystkie taśmy starzeją się. Im dłużej są przechowywane, tym bardziej zmieniają się ich właściwości. Te zmiany chemiczno-fizyczne niekoniecznie zmniejszają użyteczność taśmy samoprzylepnej. Niektóre kleje mają w rzeczywistości wyższe wartości kohezji dopiero po starzeniu. Jednak w ciągu pierwszych sześciu miesięcy taśmy nie powinny wykazywać żadnych mierzalnych zmian właściwości. Jeśli po 12 miesiącach nie można zmierzyć żadnych negatywnych właściwości, uznaje się, że taśma ma dobrą odporność na starzenie. Nawet po kilku latach przechowywania większość naszych taśm samoprzylepnych nadal spełnia swoje przeznaczenie.
(engl. initial adhesion, initial tack)
Wskazuje natychmiastową przyczepność taśmy samoprzylepnej, ale nie pozwala na stwierdzenie jakości lub przydatności taśmy samoprzylepnej.
Odnosi się do natychmiastowej przyczepności taśmy samoprzylepnej podczas zetknięcia się z podłożem przy użyciu niewielkiego nacisku
(engl. density)
Ilość materiału w stosunku do jednostki objętości. Gęstość jest podawana jako waga metra sześciennego (=waga objętościowa). W sektorze taśm ważna jest tylko gęstość nośników piankowych.
(engl. voltage, dielectric strength, dielectric breakdown)
Maksymalne napięcie, które można przyłożyć do materiału izolacyjnego bez powodowania jego uszkodzenia. Wytrzymałość dielektryczna jest mierzona w woltach.
(engl. primer)
Preparat służący do aktywacji powierzchni klejonej w celu zwiększenia przyczepnośći.
(engl. hotmelt adhesive)
Kleje te składają się z suchych, nieprzylepnych żywic syntetycznych, które są topione w wysokich temperaturach od 130 ° C do 180 ° C i zachowują wysoki stopień lepkości i przyczepności po schłodzeniu. Zaletą klejów termotopliwych jest ich bardzo wysoka przyczepność w normalnych temperaturach. Wady obejmują wrażliwość na temperatury powyżej 40 ° C i promieniowanie UV, brak odporności na plastyfikatory i niską odporność na starzenie. Jednak dzięki domieszkom te negatywne właściwości są zmniejszone.
(engl. electric insulation classes)
Taśmy samoprzylepne stosowane w sektorze elektrycznym są klasyfikowane według zakresów odporności na temperaturę, zwanych klasami cieplnymi. Są one klasyfikowane zgodnie z ich ciągłą obciążalnością cieplną lub ciągłą odpornością na temperaturę.
Klasa Y – ciągły zakres odporności na temperaturę do 95°C
Klasa E – ciągły zakres odporności na temperaturę do 120°C
Klasa B – ciągły zakres odporności na temperaturę do 130°C
Klasa F – ciągły zakres odporności na temperaturę do 155°C
Klasa H – ciągły zakres odporności na temperaturę do 180°C
Klasa C – ciągły zakres odporności na temperaturę do 200°C
(engl. rubber-solvent adhesive)
Klej ten jest produkowany na bazie naturalnych lub syntetycznych kauczuków. Kleje te wyróżniają się wysoką przyczepnością i bardzo dobrą wytrzymałością na ścinanie. Ich wadami są: średnia odporność na temperaturę i starzenie, brak odporności na promieniowanie UV oraz wrażliwość na niskie (poniżej 10°C) i podwyższone (od 50°C) temperatury.
(engl. cohesion)
Stopniowe ścieranie, rozpoczynające się najpierw na powierzchni i ostatecznie prowadzące do całkowitego zniszczenia materiałów stałych w wyniku działania gazów, kwasów i zasad.
(engl. corrosion)
Stopniowe ścieranie, rozpoczynające się najpierw na powierzchni i ostatecznie prowadzące do całkowitego zniszczenia materiałów stałych w wyniku działania gazów, kwasów i zasad.
(engl. rolling ball tack test)
Test polegający na toczeniu stalowej kulki z pochyłej płaszczyzny na samoprzylepną stronę taśmy w celu określenia poziomu jej przyczepności. Im krótszą drogę może przebyć kulka, tym większą przyczepność ma klej. Test kulki jest mierzony w cm.
(engl. storage)
Taśmy samoprzylepne powinny być przechowywane w ciemnym miejscu w temperaturze około 18°C. Czas przechowywania taśmy zwykle odgrywa niewielką rolę, ponieważ większość taśm ma dobrą odporność na starzenie.
(engl. laminate)
Trwałe połączenie dwóch lub więcej nośników w celu dodania ich odpowiednich właściwości, zapewniając w ten sposób optymalny nośnik.
(engl. tensile strength)
Wytrzymałość na rozciąganie to siła wymagana do rozerwania kawałka taśmy poprzez proste pociągnięcie za przeciwległe końce w określonych warunkach.
(engl. silicone rubber adhesive)
Klej silikonowy składa się z syntetycznych polimerów o właściwościach podobnych do gumy (elastomerów). W połączeniu z organicznymi związkami silikonowymi zapewnia klej o niezwykle szerokim zakresie temperatur, odporny zarówno na bardzo wysokie, jak i ekstremalnie niskie temperatury. Kleje silikonowe są jedynymi, które przylegają do silikonowanych folii i papierów.
(engl. splice)
Łączenie metodą splice polega na trwałym połączeniu dwóch oddzielnych elementów poprzez nałożenie na siebie lub splecenie ich końców. Łączenie jest bardzo powszechne w branży folii, papieru i tektury.
(engl. operating temperature)
Wraz ze wzrostem temperatury wzrasta lepkość taśmy i spada siła wiązania (z wyjątkiem klejów termoutwardzalnych). Chociaż kleistość zmniejsza się, gdy temperatura spada, siła wiązania wzrasta tylko w zakresie średnich temperatur od około 18 ° C do 25 ° C. W sytuacji przechowywania taśm samoprzylepnych w niskiej temperaturze, należy je doprowadzić do temperatury pokojowej około 20 ° C w celu aplikacji.
(engl. liner)
Warstwa oddzielająca, która może być folią, folią lub gładkim papierem, który został silikonowany z jednej lub obu stron, a zatem jest odporny na klej. Warstwa rozdzielająca musi znajdować się pomiędzy poszczególnymi warstwami taśmy samoprzylepnej, jeśli klej zbyt mocno przylega do własnego nośnika lub jeśli jest to klej zgrzewany na zimno (butylowy).
(engl. cross-linking)
Sieciowanie to chemiczna modyfikacja łańcuchów molekularnych substancji w celu utworzenia trójwymiarowej struktury. Sieciowanie klejów pomaga kontrolować przyczepność i spójność oraz zwiększa ich odporność na czynniki chemiczne i termiczne.